 |
Γιατί μονάχα, αυτή η ομάδα, μου ομορφαίνει τη Ζωή.
Λόγια όμορφα και σπουδαία, τα οποία σε συνεπαίρνουν και σε ταξιδεύουν στον μαγικό κόσμο του Περήφανου Αποελλίστα οπαδού.
Ένας οπαδός ο οποίος έχει πολύ περήφανες περγαμηνές να επιδείξει. Ένας οπαδός που δίνει πάντα την δική του μάχη στην κερκίδα και βγαίνει πάντα νικητής. Αυτός είναι ο Περήφανος οπαδός του ΑΠΟΕΛ, παντοτινός νικητής και που δεν δέχεται ποτέ κάτι λιγότερο από την νίκη. Δεν συμβιβάζεται ποτέ με την λέξη ήττα. Η Ήττα είναι απαγορευμένη για τον Αποελλίστα, δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιο του, την έχει διαγράψει.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ....
...αποφασίσαμε να γράψουμε ιστορία, και όντως, ο Περήφανος Αποελλίστας, σε κάθε αγώνα γράφει την δική του Ιστορία, μια Ιστορία που θα μεταφέρει στα παιδιά του και αυτά στα παιδιά τους και ούτω καθ εξής.
Ο κάθε ένας μας έχει να λέει την δική του περήφανη Αποελλίστικη Ιστορία, από το ζαχαροπλαστείο της ίδρυσης του σωματείου μας μέχρι την αποχώρηση των αριστερών, από τα χρόνια του Τραστ και των Τουρκοκυπρίων, στα πέτρινα χρόνια και στις τσιμεντένιες κερκίδες του παλιού ΓΣΠ, από την υδροφόρα που ράντιζε το χώμα του ΓΣΠ πρίν από τον αγώνα μέχρι τους σημερινούς αυτόματους ποτισμούς νερού που ξεπηδούν ανάμεσα από το γρασίδι και αρχίζουν να ραντίζουν γύρο-γύρο με εκείνο το μελωδικό ήχο που κάνει ο πίδακας σαν σκορπίζει το νερό περιμετρικά, δροσίζοντας το γήπεδο πριν την έναρξη του αγώνα, ιδιαίτερα τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Μέρος της ιστορίας ήταν το Κοκούι, που με την τρομπέτα του τρύπωνε ανάμεσα στους ανοργάνωτους και έδινε το σύνθημα, όπου μετά το πήραν οι επόμενοι, που μικροί ακόμα τότε, σκαρφάλωναν από την τέντα του Φωκά για να μπουν στο γήπεδο ή τρύπωναν από το σαντουιτσίδικο του Γιαπανά ή σκαρφάλωναν τον τοίχο του Κυριλλή με τους λουκουμάδες. Πήραν λοιπόν το σύνθημα από το Κοκούι και το έκαναν ύμνο και δημιούργησαν έτσι τους πρώτους οργανωμένους, οι οποίοι το μετάφεραν στο Μακάριο, όπου πλέων εκεί για πρώτη φορά δημιουργήθηκε το Ιστορικό πέταλο. Ένα πέταλο που στις μέρες μας έχει ανδρωθεί και καθιερωθεί γράφοντας την δική του ξεχωριστή ιστορία.
Σήμερα λοιπόν το σύνθημα μεγαλουργεί στην τιμημένη ΝΟΤΙΑ, από τους Πορτοκαλί, εμπλουτισμένο με νέους στοίχους, με οργανωτή κερκίδας, με τεχνολογία, με νέους στοίχους, νέους ήχους, με τραγούδια, με χορό ακόμα και με τη δική του μπάντα.
Το σύνθημα λοιπόν, βρίσκεται εκεί ακριβώς που πάλλεται σήμερα ο νεοΑΠΟΕΛΛΙΣΜΟΣ, εκεί στην καρδιά της Νότιας, εκεί που γράφεται σήμερα με χρυσά γράμματα από τους νεότερους η ένδοξη ιστορία του ΑΠΟΕΛ.
Αυτό το σύνθημα λοιπόν το διαφυλάσσουμε σαν κόρη οφθαλμού για να το παραδώσουμε στις γενιές που έρχονται, διότι το ΑΠΟΕΛ είναι ιδέα και αιώνια θα ζει.
Στην παλιά σχολή του ΓΣΠ, έμαθε μουσική, από την Τρακατρούκα και από τις πουρούδες του Μίτσιγκα που τις κουβαλούσε μαζί με την μπαταρία του αυτοκινητού του και τις ανέβαζε στον προβολέα της κεντρικής κερκίδας.
Το σύνθημα άψαν τα σπέσιαλ εμφανίστηκε όταν λιώσαμε τον Φωστήρα 4-2 και χιλιοτραγουδήθηκε μετά από τους Μάρκοβιτς, Μάρκου, Στυλιανού, Αντωνίου, Λεωνίδα, Παντζιαρά και όλους τους άλλους, στους πανηγυρισμούς της παραμονής μας στο Ελληνικό πρωτάθλημα, το Θρυλικό Ελληνικό έπος του 1974, και φθάσαμε στις μέρες μας με το γνωστό ποια σε όλους μας, άσμα των ασμάτων... "και το βράδυ το βραδάκι όταν θα χουμε ποια προκριθεί", των Γιοβάνοβιτς, Αλμέιδα, Τρισκόφκσι, Νεκτάριου, Άνθου, Μαντούκα, Μοράις, Μποαβεντούρα και όλων των υπολοίπων που τραγουδήθηκε στις αγώνες της ομάδας μας στους ομίλους της Ευρώπης, στην επική πρόκριση με την Λυών, στους αγώνες με την ΡΕΑΛ και άλλους.
Μοιάζουν όλα σαν όνειρο, σαν ένα ποίημα, μια μαγεία... είναι όμως όλα αληθινά και μόνο ο ΑΠΟΕΛΛΙΣΤΑΣ είχε την τύχη να τα ζήσει όλα αυτά.
Δεν θα μάθετε ποτέ τι θα πει ΑΠΟΕΛ. είναι η υπέρτατη πρόκληση και η συνάμα σκληρή και πικρή πραγματικότητα για τους αντιπάλους μας, που όντως δεν θα καταφέρουν ποτέ να μάθουν τι είναι το Αποέλ, όμως προσπαθούν και το μόνο που καταφέρνουν είναι το επόμενο σύνθημα... όλοι ζηλεύουν και μας μιμούνται.
Ψηλά Ψηλότερα ο ΘΡΥΛΟΣ, Ο Αποελλίστας είναι περήφανος για 3 πράγματα, για την ομάδα του, για την Ελληνική καταγωγή του και για τις Ορθόδοξες Χριστιανικές καταβολές της ομάδας του που φένεται καθαρά και από τα χρώματα του ΑΠΟΕΛ, Κίτρινο για το Βυζάντιο και Γαλάζιο για την Ελλάδα και την γαλανόλευκη σημαία.
Είναι ένας Περήφανος Λευκωσιάτης που σήμερα βλέπει τον κόσμο του Αποέλ να εξαπλώνεται γεωγραφικά σε ολόκληρη την Κύπρο άλλα και σε χώρες του εξωτερικού κυρίως εκεί που υπάρχει το Ελληνικό και Κυπριακό στοιχείο και οι φοιτητικές παροικίες.
Οι διάφοροι ξένοι παίκτες που πέρασαν από τον ΑΠΟΕΛ βοήθησαν κι αυτοί με την θητεία τους εδώ να ακουστεί ο ΑΠΟΕΛ στις χώρες τους, δημιουργώντας φίλους και υποστηρικτές της ομάδας εκεί.
Οι πρόσφατες Ευρωπαικές επιτυχίες βοήθησαν στο να έχουμε φίλους και υποστηρικτές από διάφορες χώρες, με γνωστά παραδείγματα την Πολωνία, την Ρωσία, την Γερμανία, τη Σερβία κλπ μέχρι του σημείου μάλιστα να ακολουθούν την ομάδα σε κάποιους αγώνες.
Ο Περήφανος Αποελλίστας οπαδός, είναι πρωτοπόρος στην δημιουργία συνδέσμων φιλάθλων.
Τα τελευταία χρόνια έχουν ιδρυθεί σύνδεσμοι φιλάθλων για το Αποέλ σε αρκετές περιοχές, από το Παλιομέτοχο μέχρι την Αγγλία, και από τη Γαλλία μέχρι την Αμερική. Το όνομα του ΑΠΟΕΛ συνεχίζει να εξαπλώνεται παντού και με όλο και πιο γοργούς ρυθμούς με ποιο πρόσφατο παράδειγμα την ίδρυση του συ.φι. Αποέλ Αμμόχωστου στην ελεύθερη περιοχή της Αμμόχωστου. Ένα δύσκολο επιχείρημα μέσα στην καρδιά των ανορθωσιατών, που όμως έχει πάρει σάρκα και οστά. Όπως καθιερώθηκαν και επέζησαν οι σύνδεσμοι σε Λεμεσό και Πάφο, έτσι θα τα καταφέρει κι ο συ.φι. στην Αμμόχωστο. Οι διάφοροι ΣΥΦΙ, δεν είναι μόδα, είναι καθήκον και πρόσταγμα για τις επερχόμενες γενιές.
Οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων έχουν συμβάλει τα μέγιστα ως προς την δημιουργία των κατά τόπων ΣΥΦΙ, ενώ η πλειοψηφία των νέων φιλάθλων που δημιουργούνται, καταλήγουν να υποστηρίζουν τον ΑΠΟΕΛ, αρκετοί μάλιστα κόντρα στην οικογενειακή τους παράδοση που τους θέλει από πάππου φιλίππου με άλλες ομάδες.
Είναι γενικά παραδεχτό πως ο κάθε πιτσιρικάς και νέος εκκολαπτόμενος φίλαθλος, να θέλει να είναι πάντα με τον νικητή, αυτό δικαιολογεί και την μεγάλη μάζα του κόσμου που είχε η ομόνοια ένεκα της πρωταγωνιστικής της παρουσίας τις προηγούμενες δεκαετίες.
Αυτός ο ρόλος ανήκει πλέων στον ΑΠΟΕΛ και στον περήφανο κόσμο του, μας το έδειξε και η σχετική δημοσκόπηση που έγινε πέρσι και που έντονα αμφισβήτησε η ομόνοια για τους γνωστούς ευνόητους λόγους. Τέτοια είναι η μανία των ακελικών και των ομονοιατών στην αμφισβήτηση των πάντων σε σχέση με τον ΑΠΟΕΛ, που προχθές η κομματική εφημερίδα χαραυγή, δημοσίευσε τους Ευρωπαϊκούς ομίλους στις στήλες της, χωρίς να παρουσιάσει τους ομίλους του Αποέλ αλλά και του Απόλλωνα.
Θρύλος Πανικός Τρομοκρατία...
Ο Αποελλίστας οπαδός, είναι αυτός που αψηφά τον κίνδυνο, δεν φοβάται και δεν τρομάζει από κανένα αντίπαλο. Είναι άνεργος και παρά την οικονομική κρίση, δίνει το παρών του στους αγώνες της ομάδας, κόντρα στα καιρικά φαινόμενα, αψηφώντας το κρύο και την βροχή τον βλέπεις ημίγυμνο να χοροπηδά πάνω στην κερκίδα, επευφημώντας την ομάδα του, όποιος δεν πηδάει Τούρκος είναι ΡΕ! μας υπενθυμίζει και το σχετικό σύνθημα.
Σίγουρα η ιστορία του Περήφανου Αποελλίστα δεν μπορεί να καταγραφεί μέσα σε μερικές γραμμές, όπως αυτές γράφονται στο σημερινό μας άρθρο, είναι όμως ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης και τιμής προ τον κάθε αγνό φίλο και ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΑΠΟΕΛΛΙΣΤΑ!
Εμείς ξανά θα βάλουμε φωτιά... μην σταματάς, ούτε λεπτό... γ*μ* τους να βάλουνε μυαλό
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ
ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕ
ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕ
ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕ ΟΕΟ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΙΝΩ ΚΙΤΡΙΝΕ ΘΕΕ
No comments:
Post a Comment