Ο δρόμος είναι μακρύς για όλους

Θα πρέπει να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Ο αγώνας με την Μακκάμπι Τελ-Αβίβ ανήκει ποια στην ιστορία. Δεν φανήκαμε καθόλου συνεπείς στο φετινό μας Ευρωπαϊκό ραντεβού. Ελπίδες για πρόκριση δεν υπάρχουν.

Υπάρχουν όμως οι υποχρεώσεις μας στο κυπριακό πρωτάθλημα, εκεί που πρέπει να φανούμε συνεπείς αν θέλουμε να είμαστε ξανά και τη νέα χρονιά στην Ευρώπη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι του χρόνου θα έχουμε για πρώτη και τελευταία φορά, -το πιο πιθανό-, διπλή εκπροσώπηση στο ΤΣ.Λ. κι αυτό ένεκα της ξέφρενης παρουσίας του ΑΠΟΕΛ, στην Ευρώπη τα 3 τελευταία χρόνια, όπου μαζί με τις επιτυχίες ήρθαν μαζεμένοι και οι τόσο πολύτιμοι βαθμοί για το Κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν πρέπει όσα με κόπο κτίσαμε να τα χαλάσουμε.

Έχουμε παιγνίδι τη Δευτέρα.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

Ένα παιγνίδι που προβλέπεται να είναι δυνατό, όχι γιατί ο αντίπαλος μας είναι φοβερός, αλλά γιατί εμείς φέτος δεν παρουσιαζόμαστε ικανοί να σκορπούμε τον τρόμο.

Αντιθέτως, ο φόβος και η αστάθεια, μαζί με την αναποτελεσματικότητα, είναι χαρακτηριστικά που μας συνοδεύουν φέτος σε όλα μας τα παιγνίδια. Δεν μπορώ να θυμηθώ ένα παιγνίδι που να μας έχουν φοβηθεί οι αντίπαλοι μας.

Οι ομάδες που βρίσκονται πιο πάνω από εμάς στον βαθμολογικό πίνακα, θα χάσουν κι άλλους βαθμούς, τρανό παράδειγμα οι ισοπαλίες του ΑΡΗ με τους χομονοιάτες και τον Ερμή του Φανιέρου, γι αυτό εμείς πρέπει να φανούμε σοβαροί, συνεπείς και να παίρνουμε τα αποτελέσματα.

Ο δρόμος είναι μακρύς για όλους.